Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πείραμα εξαρτημένης μάθησης – Ivan Pavlov (1890)


Το διάσημο πείραμα του Πάβλοβ (1890) εξετάζει την επίδραση ενός ουδέτερου ερεθίσματος (κουδούνισμα) σε ένα ανεξάρτητο ερέθισμα (φαγητό) και πως μπορεί να προκληθεί εξαρτημένη αντίδραση από το ένα ερέθισμα στο άλλο. Το πείραμα της εξαρτημένης μάθησης είναι ένα από τα διασημότερα ψυχολογικά πειράματα, που έφεραν σημαντικές αλλαγές στον τομέα της ψυχολογίας, της εκπαίδευσης και αργότερα της διαφήμισης. Για το έργο του ο Παβλοβ βραβεύτηκε με το νόμπελ φυσιολογίας και ιατρικής το 1904.  


Η διαδικασία του πειράματος ήταν η εξής: Ο Παβλόβ τάιζε τον σκύλο του παρατηρώντας την αντίδραση που είχε στο ερέθισμα του φαγητού. Συγκεκριμένα ο σκύλος λιγουρευόταν το φαγητό και του έτρεχαν τα σάλια. Στη συνέχεια ο Παβλόβ έκθεσε τον σκύλο σε ένα ουδέτερο ερέθισμα το οποίο είναι το κουδούνισμα, και παρατήρησε πως δεν υπήρχε καμία αντίδραση. Μετέπειτα ο Παβλόβ έκθετε τον σκύλο στο ερέθισμα του κουδουνίσματος, δίνοντας του φαγητό αμέσως μετά. Έτσι ο σκύλος προγραμματίστηκε στο να συνδέσει τον ήχο του κουδουνίσματος με το φαγητό. Τέλος ο Παβλόβ ηχούσε το κουδούνι χωρίς να δίνει φαγητό στο σκύλο, και παρατήρησε πως έτρεχαν τα σάλια του. Έτσι διαπίστωσε πως όταν συνδεθεί ένα ουδέτερο ερέθισμα με ένα ανεξάρτητο, μπορείς να συνδέσεις ψυχολογικά τα αισθήματα που διεγείρει το ανεξάρτητο ερέθισμα, στο ουδέτερο ερέθισμα.

Το πείραμα του Παβλόβ επέφερε μεγάλες αλλαγές στην ψυχολογία την μάθηση και τη διαφήμιση. Στη διαφήμιση χρησιμοποιούνται παρόμοιες τεχνικές με αυτή που χρησιμοποίησε ο Παβλόβ, συνδέοντας συναισθήματα με προιόντα ή υπηρεσίες. Ένα παράδειγμα είναι η πλειοψηφία των διαφημίσεων με διάσημους, όπου οι διαφημιστές θέλουν να συνδέσουν την αίγλη και τα συναισθήματα που διαγείρουν οι διάσημοι στο κοινό, με τα προιόντα ή υπηρεσίες που διαφημίζουν. Στην πιο κάτω διαφήμιση, οι διαφημιστές θέλουν να περάσουν τον αντρισμό και την αίγλη του διάσημου ηθοποιού και σύμβολο αντρισμού Brad Pitt στο άρωμα Chanel 5.


Σχόλια

  1. Συμφωνώ ότι είναι ένα πάρα πολύ διάσημο πείραμα και αρκετά ενδιαφέρον!Όντως,το χρησιμοποιούν στη διαφήμιση για να καταφέρουν να συνδέσουν τα συναισθήματα του καταναλωτή με τα προιόντα. Το έχουμε διδακτεί φέτος στο μάθημα Συμπεριφορά του καταναλωτή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν έχω κάνει το συγκεκριμένο μάθημα. Φαίνεται ενδιαφέρον και μπορεί να το πάρω του χρόνου :)

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Πείραμα επιλεκτικής προσοχής «Αόρατου Γορίλα» Daniel Simons και Christopher Chabris (1999)

Το πείραμα πραγματοποιήθηκε στο πανεπιστήμιο Χάρβαρντ το 1999 και σκοπός του ήταν η μελέτη της αποκλειστικότητας της προσοχής των ατόμων και κατά πόσο μπορεί να αντιληφθούν ασθενέστερα ερεθίσματα όταν είναι προσηλωμένοι σε μετρήσεις. Οι συμμετέχοντες στο πείραμα κλήθηκαν να παρακολουθήσουν ένα βίντεο και να μετρήσουν πόσες πάσες πραγματοποιήθηκαν μεταξύ των ατόμων με άσπρη φανέλα. Το βίντεο κινείται με μέτριο ρυθμό και η μέτρηση των πασών είναι ένα σχετικά εύκολο έργο. Αυτό που οι περισσότεροι δεν καταφέρνουν να διαπιστώσουν κατά τη μέτρησή τους είναι ότι στη μέση του βίντεο ένας άντρας με κοστούμι γορίλα διασταύρωσε το γήπεδο και στάθηκε στο κέντρο πριν φύγει. Το πείραμα διαπίστωσε ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν είδαν το γορίλα καθόλου, αποδεικνύοντας ότι οι άνθρωποι συχνά υπερεκτιμούν την ικανότητά τους να κάνουν αποτελεσματικές πολλαπλές εργασίες  « Multitasking ». Αυτό που θέλει να αποδείξει το πείραμα είναι ότι όταν οι άνθρωποι καλούνται να εστιάσουν σε μια διερ...

Ο μαγικός αριθμός 7, George A. Miller, (1956)

Το πείραμα του μαγικού αριθμού 7 δημοσιεύτηκε το 1956 από τον γνωστικό ψυχολόγο George Α. Miller του Τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Princeton στο επιστημονικό περιοδικό Psychological Review. Στο άρθρο   του ο Miller , συζήτησε την συνύπαρξη μεταξύ των ορίων της μονοδιάστατης απόλυτης κρίσης και των ορίων της βραχυπρόθεσμης μνήμης.  Σε μονοδιάστατες διεργασίες απόλυτης κρίσης, παρουσιάζονται στο άτομο αριθμός ερεθισμάτων τα οποία διαφέρουν σε μια διάσταση (π.χ. 10 διαφορετικοί τόνοι οι οποίοι διαφέρουν μόνο ανά χρωματισμό φωνής), ο στόχος των συμμετεχόντων ήταν να ανακαλέσουν τους διαφορετικούς χρωματισμούς φωνής. Η απόδοση των υποψηφίων ήταν σχεδόν τέλεια μέχρι και στα 6 ερεθίσματα, αλλά πέφτει απότομα όσο ανεβαίνουν τα ερεθίσματα μετά τα 7. Αυτό σημαίνει ότι η μέγιστη απόδοση ενός ανθρώπου στην απόλυτη μονοδιάστατη κρίση μπορεί να περιγραφεί και ως μνήμη με μέγιστη χωρητικότητα περίπου 2 έως 3 bits, με την ικανότητα διάκρισης μεταξύ τεσσάρων και οκτώ ενα...

Πείραμα ρατσισμού: Η διαίρεση της τάξης Jane Elliott: Iowa (1968)

Το διάσημο πείραμα της Jane Elliott ήταν εμπνευσμένο από τη δολοφονία του Martin Luther King Jr . και τη ζωή του. H Elliott ανέπτυξε μια άσκηση για μαθητές 3 ης δημοτικού, η οποία είχε ως σκοπό να βοηθήσει τους άσπρους μαθητές να κατανοήσουν τις επιπτώσεις του ρατσισμού και των προκαταλήψεων. Η Elliott διένειμε την τάξη της σε δύο ξεχωριστές ομάδες: φοιτητές με μπλε μάτια και μαθητές με καφέ μάτια. Την πρώτη ημέρα, χαρακτήρισε την μπλε-μάτια ομάδα ως ανώτερη ομάδα και τους είπε ότι είχαν επιπλέον προνόμια, αφήνοντας τα καστανόχρωμα παιδιά να εκπροσωπούν τη μειονοτική ομάδα. Αποθάρρυνε τις ομάδες να αλληλεπιδρούν και να ξεχωρίζουν μεμονωμένους μαθητές για να τονίσουν τα αρνητικά χαρακτηριστικά των παιδιών της μειονοτικής ομάδας. Αυτό που έδειξε αυτή η άσκηση ήταν ότι η συμπεριφορά των παιδιών άλλαξε σχεδόν στιγμιαία. Η ομάδα των μαθητών με μπλε μάτια αύξησαν την μαθητική τους απόδοση και μάλιστα άρχισαν να εκφοβίζουν τους καστανόχρωμους συμμαθητές τους. Τα μέλη της ομάδ...